Turkije

hai allemaal.

Ja de reis van Peru naar Amsterdam met Maroc Airlines was een bijzondere ervaring. We moesten eerst vanuit Sao Paulo naar Casablanca vliegen en daarna overstappen naar Amsterdam. De 1e Airbus was een iets grotere en ook vanwege de langere duur van vliegen (11uur) t eten was prima maar er waren veel video schermen stuk waaronder die van Jose wat weg jammer was. Dus toch maar proberen te slapen wat bij Jose voor ren deel wel Is gelukt. Ook nu heb ik alleen maar gedommeld en daarna de overstap naar de 1e Airbus. Deze was minder comfortabel en geen video scherm. Daarentegen hadden we wel " de Afele van Gambia in ons midden. Toen we door kregen dat zij goed kon zingen en daar haar bestaan mee opbouwt in Gambia hebben we de stewards gevraagd de muziek in vliegtuig uit te zetten zodat zij kon zIngen. Aangezien ze moe was wilde ze eerst niet maar doordat andere passagiers het ook doorkregen begon ze toch te zingen. Tjeeeetje zeg! Een dijk van een stem en idd al la Adele. Tja dat maakt veel goed. Uiteindelijk geland op Schiphol en daarna naar huis. Eerst Jose naar Groningen gebracht en toen naar huis. Heeeerlijk om weer thuis te zijn. Maar ook onrustig omdat ik nog vakantie heb en amper zon had gezien. Dus hup, Bina van reisbureau gebeld en de dag erna geboekt; ik ga alleen naar turkije!!! Naar Ismeler. Nabij Marmaris.

En daar ben ik nu. N prachtig hotel! Aardige en vriendelijke mensen en lekker temperatuurtijd hier. Zo rond de 35 graden maar met zwembad gelukkig. Gisteravond tijdens de busreis!!!! ( ja weer!!!) bleek er een brand te woeden en moesten we omrijden. Ach wat is het probleem..... Niks.... Als het maar geen landeweggetje was gewweest, wat wel zo was. Een kilometers lange landweg waar veel bussen elkaar moesten passeren en natuurlijk heeeel veel vrachtwagens. En ja, dat wil dus niet! Opstoppingen onderweg waar je u tegen zegt! Dit had nooit gemogen maar er was in geen velden of wegen politie te bekennen. Aangezien het al vrij laat was en nog niks hadden gegeten werd ons geduld behoorlijk op de proef gesteld. We kwamen om half 2 s nachts pas aan. En dan moet je natuurlijk veel hotels langs om iedereen op de plek van bestemming af te leveren. Dus moe naar bed maar vreselijk diep geslapen .... Heeeerlijk!!! T ontbijt was prima en nu net kennis gemaakt met een jonge nederlandse vrouw waar ik net mee heb afgesproken samen te gaan eten en daarna richting stand te gaan lopen en omgeving te verkennen. Ik ga geen verdere plannen maken want het enige wat ik deze week wil is genieten van de zon, heel veel lezen en niks doen en bijtanken. Want ja, k wil wel uitgerust op het werk komen volgende week. ??????????????????????????????????en vind het een overwinning om nu voor t eerst alleen naar het buitenland te zijn gegaan...... En vind t hier best relax om hier te zijn. T is hier nu niet druk. 65 personen waar er 200 horen te zijn..... Prima!!! Dus ja verassing he????

Lima

Hier ben ik weer. Vanaf de 2e dag Machu Pichu zijn wij met de bus en trein en uiteindelijk met auto en chauffeur terug gegaan naar Cusco. Cusco is echt een aanrader; een gemoedelijke stad, aardige mensen, de sfeer is prima, niet echt super druk, mooie gebouwen, volop dans en muziek. De dag dat wij terug kwamen zijn wij Cusco ingegaan en kwamen we terecht in een geweldige muzikale show door de hele stad. Allemaal muziek, dansers in geweldige kleurrijke kleding. Het trok de hele stad door en t was een waar feest!!! Vrolijkheidheid ten top!! We hebben daar de nodige foto's en video's van gsmaakt. wel waren we uitgeblust en besloten we de volgende dag dan de city Tour nog even te doen als afsluiter. Nou deze afsluiter bleek ook een aanfluiting. Geen aanrader! Althans niet de Tour met de bus van 1.5 uur. We dachten dus de stad door te gaan en de mooie gebouwen te mogen aanschouwen. Echter.... We gingen met de bus de stad uit, t was koud boven in de bus en t stelde echt niks voor. S avonds voetbal gekeken bij " paddys " : Peru/ brazilie!!! We hadden tijdens de beklimming van de MP 3 jonge jongens ontmoet die daar ook waren. Jose en ik besloten het na de 1e helft maar voor gezien te houden( wij waren " de ouderen daar" ) en terug te gaan naar onze hostel. Kon Carine zich fijn mengen onder al die jongeren zich in het feest gedruis kon storten en hebben Jose en ik in ons hostel de 2e helft daar verder gekeken. De volgende morgen moesten we om 8 uur alweer vliegen dus voor de zoveelste keer er weer vroeg uit???? met taxi naar het vliegveld voor 15 Sol. De vlucht van Cusco naar Lima duurde maar 1 uur en 10 minuten met Peru Airlines. Hier terug naar Miraflores in een hostel. Prima voor elkaar en geboekt via booking.com. Voor 2 nachten. Gisteren weer de nodige kilometers gelopen in deze grote stad, markten bezocht en vervolgens lekker gegeten in een restaurant : lomo saltasdo!!! T blijft gewoon heerlijk om dat hier te eten. Jammie jammie. T blijft ook steeds weer even wennen aan de bedden en de kussens, die bijna steevast hier heel klein zijn. Badkamer is prima alsook t ontbijt. T stelt niet zo heel veel voor maar t is oke en voldoende. Vandaag lekker relaxed gedaan en vanmiddag wederom gelopen.... Naar Barranca !!! Nu dus voor de 2e keer tijdens deze reis. En daar hebben we( volgens Jose als vogel deskundige) de Rode Tiran" gespot. Een onwijs mooie rode vogel ???????????????????????? en nu voor de 2e keer weer alleen daar gezien. Afifijn, Barranca is ook wel een redelijk drukke stad met veel toeterende auto's want dat kunnen ze echt!!! Om t minste of geringste toeteren. !!

de grootste deel van de bevolking is Katholiek en ook erg arm. Er zijn gebieden waar veel boeren zijn die veel mais en koren verbouwen. Peru verbouwd zo'n 300 soorten koren waarbij zij m'n de witte koren exporteren. Hou rekening met de enorme afstanden waar wij ons eigenlijk aan hebben verkeken. Openbaar vervoer is prima en niet duur. T eten is veelal lekker en niet echt duur. Hostels genoeg te vinden.

Maar..... nu even het volgende.... Wij vliegen morgen om 8,40 uur vanaf Lima naar Sao Paulo. Daarna met 4 uur plm daar tussen vliegen we direct vanuit Sao Paulo naar Amsterdam ( s avonds) niet schrikken!!! Jaaaa, dat betekent dat wij onze reis vroegtijdig afbreken. ????????????????

de reden is dat wij nu ruim 2 weken door Peru hebben getrokken, veel hebben gezien, veel hebben gereisd, met als mijn hoogtepunten: de " buggytrip" dwars door de woestijn en t meest enerverende, de beklimming van de Machu Pichu???? maar..... We zijn nu ook wel moe en zat van het gereis, de afstanden dusdanig dat we in goed overleg hebben besloten huiswaarts te keren. Echter, Carine zal terug keren naar brazilie en haar weg vervolgen gedurende 14 dagen en daarna terug keren naar Amsterdam. Maw dit zal denk ik mijn laatste berichtgeving zijn vanuit Peru. We zijn dankbaar dat wij gezamenlijk deze fantastische reis hebben mogen beleven. We hebben veel leuke dinge meegemaakt, veel armoede gezien. Veel straathonden wat ons ook erg aangreep. We hebben veel lol gehad en ook moeilijke momenten gehad maar we hebben ons niet laten kennen en hebben onze sterke kanten getoond en onze krachten.

wij willen jullie bedanken voor t lezen, t mee beleven, de aanmoedigingen. Alles wat er aan berichten binnen is gekomen heeft ons veel voldoening gegeven. We hadden deze reis niet willen missen, echt, Peru!, Peru is geweldig maar je miet t willen voelen en willen en durven ervaren. Bedankt allemaal en tot in Nederland!!! ???????????????????????????????????????????????? knuffels van Jose, Carine en van mij....????

Cusco

gisteren gingen Jose en ik even eindje lopen in Puno en hoorden we muziek. Nieuwsgierig geworden richting muzie gelopen en kwamen we uit op een groot plein. En tjee wat een mensen. En wat bijzonder was dat we allemaal politie strak in uniform opgesteld zagen, korps mariniers, speciale eenheid van politie, en militairen maar ook fantastisch uitgedoste kinderen met vlaggetjes in de handen. We zijn erbij gaan zitten in de brandende zo'n en zagen geen andere toeristen zitten of staan. De muziek zwol aan en aantal " hoge piefen" blijkbaar in uniform vloeiden een vlag uiteen en daarachter stelden de anderen zich op. Aangezien wij het toch wel erg warm hadden en deze plechtigheid wel erg lang duurde besloten we deze festival te verlaten maar t was leuk om zoiets mee te maken al hadden we op dat moment niet door waar dit festival mee te maken had. Later bleek het een landelijk festiviteit te zijn die overal in Peru plaatsvond. Vervolgens zijn we met z'n allen met een bootje naar de floating islands gegaan. Wat een bijzondere ervaring was dat. Op t Titicacameer! T meest hoog gelegen meer ter wereld en waar deze mensen op roeten plantages leven, wonen en werken. De vrouwen houden zich hele dagen bezig met noeste handarbeid en maken kleurrijke kleedjes, sjaaltjes, wandkleden, mutsen, handschoenen etc. Allemaal met de hand gemaakt. Maar fantastisch ook om te zien en uit de verkoop aan toeristen kunnen zij o.a in hun bestaan voorzien. en op elk deel leeft dan weer een of meerdere families in rieten huisjes waar dan wel weer elektriciteit is maar geen toilet. Dan moeten ze met een bootje naar de overkant varen. Haha of ze dat doen is de vraag.....

ze zijn omringd door t vele water. T was een hele bijzondere ervaring ook om een keertje lekker buiten de stad te zijn en in de natuur op t water met de frisse wind door je haren. T is zeker een aanrader.

Vervolgens vandaag de gelukkig laatste keer de bus genomen naar Cusco. Een ritje van 6.5 uur. We zijn zo langzamerhand klaar met deze lange reizen hoe minder leuk t ook klinkt. Maar de afstanden hier zijn gewoonweg echt heel groot en dit is dan vaak de goedkoopste en snelste manier om van A naar B te gaan. Om 6 uur dus uit bed en om 7.15 uur met taxi naar station. En om 8 uur vertrokken om vervolgens om half drie aan te komen en naar hostel Inca Trail te gaan. Een mooi hostel! En lekker warme douche???? we waren moe en hongerig en hebben eerst even snel een sandwich gegeten en nu lekker even quality time. Morgen een heerlijke rustige dag ter voorbereiding op de dag daarna: de start van de Machu Pichu gedurende 2 dagen. En dan blijven we daarna nog 1 dag hier om even tot rust te komen voordat we terug gaan vliegen naar Lima. Maar nu eerst rust!!!????????????je kunt zeggen wat je wilt van Peru; het heeft fantastische mooi landschap, mooie mensen met prachtige kleurrijke kleding, mooie hoge bergen, arme mensen, veel straathonden. Lekker eten. Het heeft nog veel meer... Maar hou rekening met de enorme afstanden die je af zult leggen. De bussen van Cruz del Sur zijn goed en de stoelen kun je in relax stand zetten. Peru! Een wonderbaarlijk land. Mooi in al z'n eenvoud????

Puno

Even een kort berichtje vanuit Puno. Gistermiddag aangekomen op Puno. Vervolgens gaan sjouwen met de rugzak op naar diverse hostels. En aangezien Jose in de bus met een man had gesproken die op weg was naar leuke backpackers hostel daar na omzwervingen naartoe gegaan. Leek aanvankelijk wel een leuk hostel: 3 persoons kamer met ontbijt. in deze avonduren was er een jongen en meisje die de traditionele dansen van Puno uitvoerden met heel veel enthousiasme. Daarna lekker naar bedje toe want we waren erg moe. Da bleek ook al toen we uit eten gingen. We waren moe, hadden hoofdpijn en eigenlijk geen zin om gezellig te doen. Dat was een gegeven. De kussens van de bedden waren weer eens hard en t was er vreselijk koud. Maar s nachts merkte ik al dat het niet helemaal goed ging met mij, was steenkoud, barstende koppijn en beroerd. En overgeef neigingen. De volgende dag nog beroerder en hoofdpijn.,en ik zag er vreselijk tegenop om op te staan en klaar te maken voor vertrek. Dus aangegeven dat ik graag een dokter wilde spreken om dingen uit te sluiten. Want we hadden al gehoord en gezien dat er twee meisjes met ambulance waren afgevoerd. Zover wilde ik het niet laten komen. Wel waren we al naar t ontbijt gegaan en had ik tabletje tegen hoogteziekte ingenomen maar die was er inmiddels direct daarna al weer uit. Uiteindelijk kwam er een hele vriendelijke arts die lichamelijk en geestelijk onderzoek heeft uitgevoerd. Normaliter heb ik een erg lage bloeddruk maar nu hoog. Al met al blijk ik de hoogteziekte te hebben en een bacteriële infectie te hebben opgelopen. Na alle gegevens uitgewisseld te hebben kwam er een batterij een medicijnen naar voren . En moest ik aan de zuurstof. Maar we hadden al besloten om naar andere hostel gegaan: ontbijt was erg magertjes, en de kussens slecht en t was er koud. We zitten hier op plm 3800 meter hoogte en temperatuur was erg koud. Dus nu al thermohemd aan met dikke jas. T lijkt verdorie wel winter!!! De arts zou de zuurstof naar onze andere hotel brengen. Wel moest ik paspoort afgeven wat we normaliter nooit doen. Maar de arts zou later na 8 uur weer terug komen en we hadden zijn naam en telefoonnummer en had contact met de kliniek over de prijzen van dit alles. Ik moet even nu aangeven dat lieve Carine en Jose ontzettend goed voor mij gezorgd hebben en nog voor mij zorgen. Ik had inmiddels ook al een dikke spijt in de bil gekregen. Goed. Vervolgens met een taxi naar hotel laten vervoeren want ik moest vandaag rust nemen, dus op bed blijven en 3 dagen op dieet: geen koffie geen zoetigheid, en niks geen kruidenige producten etc. Dus geen jogydrink en geen frisdranken met suiker. En hij zegt er vertrouwen in te hebben dat ik kan reizen naar de volgende stop: Cusco en t beklimmen van de Machu pichu mede omdat we dan weer op mindergrote hoogte zitten. We zitten nu op t hoogste punt en volgens de arts wordt hij dagelijks geconfronteeerd met deze hoogteziekte en infecties. Al met al 170 dollar kwijt maar gezondheid mag geld kosten. Die lieve Carine en Jose zijn zo ontzettend lief voor mij. begon van de middag kwam andere arts zuurstof aanbrengen en zijn de meiden lekker richting het meer gewandeld en de markt over gegaan en leuke dingen gekocht. Ik ben vrij snel in slaap gevallen en de arts van vanmorgen zal in de loop van de avond nog langs komen om zuurstof etc allemaal nog te checken. We eten hier op de kamer volgens roomserve en hebben besloten hier nog 1 nacht te blijven zodat ik morgen nog naar buiten kan en kan kijken hoe t gaat en de dag daarna de 6-8 uur durende bustocht haar Cuszo te nemen en dit zal dan ook echt de laatste bustocht hier in Peru zijn. Want na de MP zullen we terug vliegen naar LiMa. Al met al weer een hele ervaring maar had deze liever niet gehad. Met Carine en Jose gaat het aardig goed behalve wat hoofdpijn en bij inspanningen sneller buiten adem. Gelukig komt alles weer goed en voel me nu met extra zuurstof aardig goed. En als ik weer last krijg... Tja de keuze is reuze qua medicatie nu. En moet natuurlijk heeeel veel drinken maar daar wijzen we elkaar ook op en wel gied blijven eten. Beste Jensen het komt goed en morgen nog rustig de tijd nemen en daar verder trekken. Alles komt goed hoor met ons allemaal. Doeg voor nu.

Peru

Vanmorgen om 6 uur opgestaan!!! Pffffff wat vroeg zeg!! Vervolgens werden we om 7 uur opgehaald met de taxi. Op naar het station want we gaan naar Puno!! Weer een behoorlijk lange busrit! 6.5 uur!!! En hier aangekomen merken we gelijk dat we op een andere hoogte zittenden t hier stuk kouder is. Maar we gaan ervoor!!! Hier aangekomen gelijk een hostel gezocht en ja dan kom je natuurlijk uit op " lucky hostel" bij binnenkomst staat er: " iTS your lucky dat" we hebben we kamer mer een 1 persoon en 2 persoonsbed. Hier blijven we mogelijk 1 nacht en morgen naar de floating eilands. En dan kijken we wel verder. We moeten in elk geval de 7e in Cusco zijn. Ik heb nu even hoofdpijn mar gelukkig heb ik ibuprofen 600 mee!! Maar we moeten het nu rustig aan doen gezien de hoogte waar we nu al zitten. tja je moet er wat voor over hebben om uiteindelijk op de Machu Pichu te komen???????????????? we hebben nu al een warme douche genomen want op de kamer is t niet bepaald warm. De bustocht hier heen was echt fantastisch; wat een geweldig mooie natuur. er is ook maar een autoweg hier dwars door de woestijn: dus geen afslagen. De locals hier m.n de vrouwen zijn nog lokaal en traditioneel Peruaans gekleed en de kinderen ook. Zoals gezegd de natuur is geweldig en er lopen daar dus de alcapa's in de bruine en zwarte kleur. Ook de koeien en geiten lopen om de boerderijtjes heen. Zij wonen dus erg afgelegen en voorzien zichzelf van alles. We gaan nu eerst wat eten en ze eten hier cavia maar no way dat ik dat ga eten. Jose zou t willen proberen....... Tot gauw????????????

Verhaaltje.

Ondertussen zitten Carine en Jose nu mijn verhaaltje te lezen en hoor ik dus wat ik allemaal fout heb getypt. Ze liggen in een deuk van t lachen. ik zou zeggen,,, zoek de verschillen.... En echt , ik heb maar een halve glas pinacolada gehad... Was geen lekkere.....????????????

Gelukkig Kunnen we er hard om lachen.... ???????????????? en hopenlijk jullie als lezers ook. ????

Peru / Araquipa

Zo, na even korte oderbreking, het vervolg van onze reis door Peru. De reden van deze onderbreking is a) we hebben een druk programma, B) amper internet verbinding en c) geen excuus???? waar waren we gebleven? Na Baranca zijn we miraflores gegaan en vervolgens met de bus naar Nasca gegaan, de busreis duurde plm 7 uur. Prima bus! Er zou internet zijn maar dat was er niet..... Tja en dan Nasca!! Wat een geweldige ervaring hebben we daar opgedaan!! S morgens met een heel klein vliegtuigje met 5 personen, exclusief piloot en co- piloot over THE Lines " gevlogen. Gelukkig geen ontbijt gehad....???????? anders was t er uit gegaan...! We kwamen aan en vervolgens was het personeel erg chagrijnig. Nou moet ik zeggen, het was ook nog erg vroeg... 8 uur in de morgen! Om vervolgens de vaste protocollen te volgen en t laatst door een detectie poortje. Maar ach,,, als je even later toch nog naar toilet moet, dan ga je er toch gewoon even achter langs?? ???? het opstijgen is dan erg bijzonder omdat we geen van drieën gewend zijn om in zo'n klein vliegtuigje te vliegen. En dan krijg je tekst en uitleg over de figuren waar je ze kan vinden en welke lijnen je moet volgen. Tja en dan vlieg je de ene keer schuin naar beneden naar rechts om vervolgens direct schuin naar links te buigen.... En niet een keer maar diverse keren.... En dat waren we niet gewend. Dus blij dat we weer landen. En af en toe konden we de lijnen niet echt goed zien. Maar ... We hebben deze ervaring weer meegemaakt. Tja en dan komt t mest mooie wat ik ooit in mijn,even heb meegemaakt!!! Maar ik niet alleen, Jose en Carine ook. We gingen met zo'n te gekke "buggy" richting de woestijn. " THE Osaki Desert" eerst andere dingen gezien, leuk maar iets minder interessant. En om dan in de woestijn terecht te komen!!!! Hoooooggggg!!! En vele diverse zandkleuren... Berg op en berg af maar vooral!!!! Heeeeeel steil omhoog maar nog veel steiler naar beneden met een bloedgang!!!! GEWELDIG!!!! Gieeeeren en brullen met z'n allen. Ik heb nog nooit zo hard geschreeuwd hoor!!! En Carine heeft van die hoge bulten " gesandboard " geweldig om te zien. Er was een meisje mee uit California die alles opgenomen heeft en ons de video zal sturen. Ik weet niet of ik die ooit zal laten zien... Schandalig! Zo hard we met z'n allen gegierd hebben maar wat was dit een ervaring zeg!!! Er zijn geen andere woorden voor dan top top top!!! Ik had dit nooit eillen missen. Ik had nooit gedacht dat ik dit zou durven. Maar weer een grens opgezocht en ervaren. En zoooo blij dat ik dit heb mogen ervaren.

Pen in Nasca hadden we een hostel geboekt. Met ontbijt en zwembad, tjaaaa, weer geen ontbijt, wel zwembad maar geen water erin. Helaas pindakaas. De baas was erg aardig en heeft ons elke dag naar t dorpje gebracht zodat we daar konden ontbijten. Heel lief van hem. Hij wilde ook wel een taxi of busje voor naar t strand regelen voor 100 sol per persoon regelen want t was krap drie kwartier rijden. Dat vonden wij erg veel, dus besloten we t zelf te regelen !! En gelukkig maar. We hadden nu een particulier die ons erheen wilde brengen voor 12 Sol. ( is 4 euro) en dan blijkt dat wij de enigen zijn op t strand. En t water was bere koud.... Grgrgrgr. Dus weer terug met andere man. .

Aangezien we t daar wel voor gezien hielden besluit genomen met de bus verder te reizen en dan moet je er wat voor over hebben. Dis ja,,,, 10 uur in de bus!!! Op baar Araquipa!!!! De dag ervoor een hostel geboekt; hostel Casa Isabella! Met ontbijt. Raden......! Geen ontbijt!!! maar aangezien we daar helenaak uitgeput aankwamen maakte ons dat nu even niks uit, slapen dat was t enige wat we wilden. Want we hadden op 9 uur rijden gerekend en dan is elk uur meer heel veel. Maar prima kamer. De volgende dag lekker warm douchen toch? Neeeeee!!! Ijs en ijs koud schreeuwde Jose als eerste! Hoezo haten wassen??? Koud!! Bij navraag bleek dat de beruchte knop die zij beneden moesten omdraaien niet was omgedraaid.....????????maar moest uurtje later wel oke zijn. Goed, we waren al klaar om de deur uit te gaan dus dat zouden we later wel zien . Na een redelijk ontbijt in Araquipa onze weg vervolgd om zoveel mogelijk van dit plaatsje te zien. En naar t beruchte plein en de witte stad verder in. Uiteindelijk na lang zoeken t mooie plein en de fantastische gebouwen gezien en besloten een free Tour guide te doen. drie uur wandelen om zoveel mogelijk te zien en te horen van wat hier zo leuk en bijzonder is. En aan het eind de Acapulca dieren gezien, hoe de wol verwerkt wordt. En s avonds lekker uit eten. En raad eens wat we gegeten hebben!??? Juist Acapulca vlees en t smaakt heel lekker, soort rundvlees smaak. Best lekker dus om dat eens te ervaren. En traditioneel peruaans eten is lomo Soltano Echt aan te raden hoor!! Lekker!!

We merken nu best wel dat we een volle agenda hebben maar dat de afstanden hier echt enorm zijn en als je iets wilt zien dan hoort dit er allemaal bij. We hebben t samen gezellig en fijn en de sfeer is oke. Morgen vertrekken we weer en nu naar Puno en dan direct door naar een van de eilanden van t Titicacameer. Busreis duurt..... Hahaha 6 uurtjes masr???????? mogelijk dat we weer met weinig tot geen WiFi moeten dealen maar dat is dan maar zo. Soms zit t mee en soms zit t tegen. t mooie is dat we allen opgeruimd blijven en altijd de positieve kanten van alles blijven zien.Welkom in de wereld van t backpacken. de taxi staat morgen om 7 uur weer voor ons klaar want we moeten altijd een half uur voor vertrek aanwezig zijn.

De wegen zijn hier super schoon. S avonds is t hier allemaal vuilnis maar s morgens is alles weg. Er zijn hier wel zwerfhonden en ook wel mensen die hier s nachts op straat of in de portieken slapen. En ik hoorde net dat er een staking van openbaar vervoer gaande is. maar mogelijk dat wij daar geen last van zullen krijgen van " deze busmaatschappij " zal daar mogelijk niet aan mee doen. Morgen zijn hier de verkiezingen en blijken er veel mensen tegen de kandidaten te zijn, vanwege allerlei negatieve geruchten over die personen. Hier is t zo dat je moet stemmen. Doe je dat niet dan moet je een boete betalen.

Zo en nu masr hopen op een warme douche morgen en voor nu een goede nachtrust. Gelukkig zijn Carine en Jose nu druk bezig met zoeken naar hostels voor morgenavond.en dat gaat zeker lukken. Maar ehhhhhh t is hier al (ietsje) kouder van in de voorgaande steden. Maar t zal steaks alleen masr kouder worden. De meeste locals lopen hier nu al met dikke truien en jassen aan terwijl wij nog in driekwart broek met t shirtje en vestje lopen. Masr s avonds is t hier al stuk frisser hoor. We hebben allen toch uit voorzorg masr extra legging!!!!! Jaaaaaa !!! Gekocht , voor onder onze broek als we in Cusco zijn want daar schijnt t koud te zijn.... Rbrbrbr... k zal nog enkele foto's proberen toe te voegen en voor jullie allemaal een warme knuffel van ons en tot gauw????????????????????????????????????????????

Peru

Op t vliegveld aangekomen met Jose op Schiphol. Lekker rustig aan gedaan en dan check je in en even daarvoor gaat er een alarm klinken..... En staan we waar Ee staan en blijft iedereen rustig.... Maar een geluid,,, !!! Hard!!! Blijkt dat er problemen zijn met de toegangsdeuren naar het vliegtuig.... Gelukkig snel verholpen en landen we na een korte trip in Engeland : Garwich. Korte onderbreking van iets meer dan een uurtje. Om vervolgens over te stappen op een groter vliegtuig van British Airways. En gaan we een vliegreis van iets meer dan 13 uurtjes maar.... Tegemoet. Even daarvoor, bij het inchecken gevraagd of we de stoelpoaatsen nog konden wisselen en dat blijkt te kunnen. We hebben 3 stoelen .... In het vliegtuig blijkt vervolgens dat lang niet alle stoelen bezet zijn en kunnen we elk 3 stoelen nemen en proberen we te slapen... Dat lukt enigszins. T eten is prima, de bediening ook en beenruimte ook prima. Dan klinkt ineens de stem van de piloot streng dat er in een van de toiletten is gerookt!!! Is strong forbidden!!!! En terecht!!! Verdorie wat bezielt diegene!!!!

na 4 uur wachten op Carine in Lima komt dochter eindelijk aan na vertraging. We zouden vervolgens worden opgehaald door iemand vanons besproken hostel... Maar er kwam niemand. Dus dan maar taxi genomen... Maar daar aangekomen was er niemand en deed niemand open. Na lang wachten kwam er jongeman aan die daar een kamertje huurde en wist van niks. Gelukkig hadden we een hele aardige taxi chauffeur die aangaf wel goedkoper adres te weten en bracht ons daarheen. Daar bleek dat t Accsa slot van Jose haar rugzak niet meer open ging. De taxi chauffeur pakte een tang en heeft t slot doorgeknipt waardoor Jose bij haar spullen kon komen na een heerlijke nacht op drie persoons kamer opgestaan en getoucheerd. Na ontbijt langs de kust naar Baranca gelopen. Was zo'n 6 a 8 km en daar mooie rode vogel geziken en mooie gebouwen. Na de lunch eind van de dag terug gelopen en merk je dat het toch al snel wat frisser wordt. Tjaaaa en dat vergeet je een kaartje van de hostel mee te nemen en lijken alle straten op elkaar.... Gelukkig na lang zoeken toch weer gevonden en hebben we t gevoel ook flink de pas erin te hebben gehad vandaag en de kilometers van de Machu pichu al te hebben gelopen.... t is hier al vroeg donker, dus straks wel kaartje mee als we ergens uit eten gaan. We blijven deze nacht in dit hostel en gaan morgen met de bus richting Pisco. Dus tot later allemaal .