Even een kort berichtje vanuit Puno. Gistermiddag aangekomen op Puno. Vervolgens gaan sjouwen met de rugzak op naar diverse hostels. En aangezien Jose in de bus met een man had gesproken die op weg was naar leuke backpackers hostel daar na omzwervingen naartoe gegaan. Leek aanvankelijk wel een leuk hostel: 3 persoons kamer met ontbijt. in deze avonduren was er een jongen en meisje die de traditionele dansen van Puno uitvoerden met heel veel enthousiasme. Daarna lekker naar bedje toe want we waren erg moe. Da bleek ook al toen we uit eten gingen. We waren moe, hadden hoofdpijn en eigenlijk geen zin om gezellig te doen. Dat was een gegeven. De kussens van de bedden waren weer eens hard en t was er vreselijk koud. Maar s nachts merkte ik al dat het niet helemaal goed ging met mij, was steenkoud, barstende koppijn en beroerd. En overgeef neigingen. De volgende dag nog beroerder en hoofdpijn.,en ik zag er vreselijk tegenop om op te staan en klaar te maken voor vertrek. Dus aangegeven dat ik graag een dokter wilde spreken om dingen uit te sluiten. Want we hadden al gehoord en gezien dat er twee meisjes met ambulance waren afgevoerd. Zover wilde ik het niet laten komen. Wel waren we al naar t ontbijt gegaan en had ik tabletje tegen hoogteziekte ingenomen maar die was er inmiddels direct daarna al weer uit. Uiteindelijk kwam er een hele vriendelijke arts die lichamelijk en geestelijk onderzoek heeft uitgevoerd. Normaliter heb ik een erg lage bloeddruk maar nu hoog. Al met al blijk ik de hoogteziekte te hebben en een bacteriële infectie te hebben opgelopen. Na alle gegevens uitgewisseld te hebben kwam er een batterij een medicijnen naar voren . En moest ik aan de zuurstof. Maar we hadden al besloten om naar andere hostel gegaan: ontbijt was erg magertjes, en de kussens slecht en t was er koud. We zitten hier op plm 3800 meter hoogte en temperatuur was erg koud. Dus nu al thermohemd aan met dikke jas. T lijkt verdorie wel winter!!! De arts zou de zuurstof naar onze andere hotel brengen. Wel moest ik paspoort afgeven wat we normaliter nooit doen. Maar de arts zou later na 8 uur weer terug komen en we hadden zijn naam en telefoonnummer en had contact met de kliniek over de prijzen van dit alles. Ik moet even nu aangeven dat lieve Carine en Jose ontzettend goed voor mij gezorgd hebben en nog voor mij zorgen. Ik had inmiddels ook al een dikke spijt in de bil gekregen. Goed. Vervolgens met een taxi naar hotel laten vervoeren want ik moest vandaag rust nemen, dus op bed blijven en 3 dagen op dieet: geen koffie geen zoetigheid, en niks geen kruidenige producten etc. Dus geen jogydrink en geen frisdranken met suiker. En hij zegt er vertrouwen in te hebben dat ik kan reizen naar de volgende stop: Cusco en t beklimmen van de Machu pichu mede omdat we dan weer op mindergrote hoogte zitten. We zitten nu op t hoogste punt en volgens de arts wordt hij dagelijks geconfronteeerd met deze hoogteziekte en infecties. Al met al 170 dollar kwijt maar gezondheid mag geld kosten. Die lieve Carine en Jose zijn zo ontzettend lief voor mij. begon van de middag kwam andere arts zuurstof aanbrengen en zijn de meiden lekker richting het meer gewandeld en de markt over gegaan en leuke dingen gekocht. Ik ben vrij snel in slaap gevallen en de arts van vanmorgen zal in de loop van de avond nog langs komen om zuurstof etc allemaal nog te checken. We eten hier op de kamer volgens roomserve en hebben besloten hier nog 1 nacht te blijven zodat ik morgen nog naar buiten kan en kan kijken hoe t gaat en de dag daarna de 6-8 uur durende bustocht haar Cuszo te nemen en dit zal dan ook echt de laatste bustocht hier in Peru zijn. Want na de MP zullen we terug vliegen naar LiMa. Al met al weer een hele ervaring maar had deze liever niet gehad. Met Carine en Jose gaat het aardig goed behalve wat hoofdpijn en bij inspanningen sneller buiten adem. Gelukig komt alles weer goed en voel me nu met extra zuurstof aardig goed. En als ik weer last krijg... Tja de keuze is reuze qua medicatie nu. En moet natuurlijk heeeel veel drinken maar daar wijzen we elkaar ook op en wel gied blijven eten. Beste Jensen het komt goed en morgen nog rustig de tijd nemen en daar verder trekken. Alles komt goed hoor met ons allemaal. Doeg voor nu.