Van kho samui vertrokken naar Bangkok. Maar ja soms gaan de dingen net even wat anders......

aangekomen op vliegveld op ko Samui waren we veeeels te vroeg, dus wat slenteren daar. Gelukkig was het overdekt want het hoosde!!!! Even zitten wat drinken en even broodje eten en weer terug. Engbert dacht dat we wel konen inchecken, dus op naar de balie en verdorie, we konden zelfs eerder vertrekken dan gepland, dus even Hurry Harry....jhurry.......

en na inchecken door naar pascontrole. En ja even daarvoor komt Engbert erachter dat zijn onafscheidelike mes nog in broekzak heeft. Wat te doen? De kans lopen dat deze dus ingenomen wordt met grote zekerheid! Of terug en dan in mijn kleine rugzak doen en die nog als grote bagage mee laten nemen dus opnieuw in laten checken! we kozen voor het laatste, dus hard lopend terug naar de balie en weer terug door pascontrole. Alles geha denk je? Neeeeee, het hoedje van Carine vergeten!!!! Mogelijk lag die nog bij de incheckbalie??? Mogen we terug??? Ja dat mocht, dus weereeeeer rennen ( hoe denk je dat wij aan zo'n goede conditie komen?) gelukkig had die aardige mevrouw deze even achter de balie gelegd en weer terug!!!

In bangkok aangekomen na 1 uurtje vliegen en 120 euro de man lichter lekker warm. Want we zijn uit ko samui weggegaan omdat het daar maar bleef regenen en de vooruitzichten waren nog slechter, dus daar hadden we geen zin in, vandaar terug. In bangkok waren we echt moe en bezweet aangekomen en ja tussen al die duizenden mensen treffen we mijn collega Rick klunder aa!!! Nog even kort gekletst en toen op zoek naar hotel/ guesthouse en die gevonden en toen eerst maar eventjes eten hoor.

Vandaag, maandag om 7 uur ontbeten en zouden we rond 7,50 opgehaald worden. Maar ja, dit is Thailand. Daar is tijd geen tijd. Om 8.15 uur werden we opgehaald en dan in een grote groep eind lopen naar een grote touringcar die ons vervolgens in 8! Uur naar de pier van Ko Zhang bracht en vanuit daar met de Ferry in 45 minuten naar ko chang, t eilandje bracht en toe met een open " taxi" naar white sand beach, daar lang gelopen en zoekende naar een bungalow of id. Uiteindelijk zijn de prijzen hier ook omhoog gegaan en hebben we voor 800 bath een kamer gevonden, bij hele aardige mensen. Inmiddels is het nu avond en eind gesjouwd want we hadden na vanmorgen alleen onderweg tijdens een kleine stop, een kopje koffie met klein pakje koekjes naar binnen gewerkt, dus heuse trek nu wel. Heerlijk op het strand gegeten en Engbert wil hier in elk geval in Thailand nog een red snapper eten!!! K heb ze overal zien liggen op ijsbedekking maar lokt mij niet. Zo hebben we in Nangkok toen Varine en Fabinne er nog waren , ook een Schorpioen gegeten!!!!! Engbert had m gekocht op straat want daar verlopen ze ze t meest, en tja dan moet je die stap nemen en proeven; t smaakt naar de zwoerd van een spekje of soort bacon, dus ja is niet vies of zo maar t is meer t idee en als ik er naar kijk , zo'n ding op eens tokkie. Ach ja al doende leer je steeds meer te eten, we zijn van plan hier de rest van onze vakantie dagen hier in de buurt te blijven, mogelijk dat we morgenvroeg een scooter huren en dan richting lonely beach , iets zuidelijk gaan en als t daar ook mooi is , dan de volgende dag die kant op verkassen. We zijn nog van plan om een dag te snorkelen en Engbert wil nog gaan vissen op een grote boot, mogelijk dat we nog een tracking doen door de jungle hier of en kajakken, maar dat laatste gaat mij niet lukken met mijn schouder, t gaat ietsje beter maar is nog lang niet oké, ondanks dat ik braaf drie keer p.d de oefeningen doe en zwemmen lukt ook aardig goed, t gaat vooruit maar langzaam, maar optimistisch blijven en zoals hier gebruikelijk; net als Bassien en Adriaan: altijd blijven lachen!!! Ook als je ziphone is gestolen?? Ja ook dam!!!

Want ja , mijn iiphone is op vliegveld gestolen, na de incheck in de kleine rugzak zat deze en weg ws IE bij aankomst in bangkok! Direct door naar afdeling luggage en daar rapport op laten maken en alles over de kop gehaald maar was en bleef weg!! Na lang zoeken zag ik op mijn iPad nog een foto waarop mijn iPhone zichtbaar was, dus die ook gelijk aan die meneer doorgemaild. Hij heeft alles gelijk doorgebeld en gemaild naar ko samui vliegveld vanwaar we zijn vertrokken en hij vond het ook vreselijk voor ons en voor zijn organisatie natuurlijk ook, want ja dat is niet oké.

gegevens van hem meegekregen en moesten de volgende dag contact met hem opnemen en dat hebben we gedaan; ze wisten gelijk waar het over ging maar nee, het onderzoek daar is in volle gang en zodra er meer bekend is zal dit aan ons worden gemeld!! Als we niets horen dan gaan we op vliegveld de laatste dag nogmaals vragen. We gelijk t mobile moeten bellen want ondanks de code weet je het maar nooit, dus sim is gelijk geblokkeerd en kan via zoek. Jin iPhone deze niet traceren want er is geen internet verbinding mee gemaakt. Al met al gedoe dus en kan dus niet appen etc maar gelukkig heeft Engbert zijn telefoon en ik de iPad mee. Dus komt allemaal goed en het is maar luxe en materialistisch. Dus bij terugkomst wer naar t mobile toe. Zo genoeg toch?? Wel voor nu want straks oogjes toe en morgen gezond weer op. Doeg allemaal